تولید واکسن از نانوذرهای که رفتار ویروس را تقلید میکند
تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۶۴۷۹۵
محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) با همکاری چند مرکز تحقیقاتی دیگر، نانوذراتی را طراحی کردند که شبیه به ویروس بوده و میتوان از آن برای تولید واکسن استفاده کرد. این نانوذرات برای ایجاد پاسخ ایمنی برعلیه ویروس کرونا مورد استفاده قرار گرفت.
به گزارش ایسنا، این واکسن که روی موشها مورد آزمایش قرار گرفته است، از داربست DNA تشکیل شده است که نسخههای زیادی از آنتیژن ویروسی را حمل میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در مطالعه روی موشها، محققان دریافتند که داربست DNA پاسخ ایمنی القا نمیکند و به سیستم ایمنی بدن اجازه میدهد تا پاسخ آنتیبادی خود را بر علیه آنتیژن هدف متمرکز کند.
مارک وان، استاد مهندسی بیولوژیکی میگوید: « در این فناوری، سلولهای B و سیستم ایمنی بدن شما توسط آنتیژن هدف کاملاً آموزش دیده میشوند و این همان چیزی است که شما میخواهید.»
محققان میگویند این رویکرد، که سلولهای B را به شدت تحریک میکند (سلولهایی که آنتیبادی تولید میکنند)، میتواند ایجاد واکسن در برابر ویروسهایی که هدف قرار دادن آنها دشوار بوده، از جمله HIV و آنفلوانزا و همچنین SARS-COV-۲ را آسانتر کند. بر خلاف سلولهای T، که توسط انواع دیگر واکسنها تحریک میشوند، این سلولهای B میتوانند برای دهها سال پایدار باشند و محافظت طولانی مدت را ارائه میدهند.
دانیل لینگ وود، استادیار دانشگاه هاروارد میگوید: «ما علاقهمندیم بررسی کنیم که آیا میتوانیم سیستم ایمنی بدن را آموزش دهیم تا در برابر پاتوژنها که در برابر رویکردهای واکسن معمولی مانند آنفولانزا، HIV و SARS-COV-۲ مقاومت میکنند ، سطح ایمنی بالاتری را ارائه دهیم.»
واکسنهای ذرهای معمولاً از نانوذرات پروتئینی تشکیل شدهاند، که از نظر ساختار با ویروس مشابه است و میتواند نسخههای زیادی از آنتیژن ویروسی را حمل کند. این چگالی بالای آنتیژنها میتواند منجر به پاسخ ایمنی قویتر از واکسنهای سنتی شود زیرا بدن آن را شبیه به ویروس واقعی میداند.
واکسنهای ذرهای برای تعداد انگشتشماری از عوامل بیماریزا، از جمله هپاتیت B و پاپیلومای انسانی ایجاد شده است و واکسن ذرهای برای SARS-COV-۲ برای استفاده در کره جنوبی تأیید شده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: نانوذره نوزاد صندوق نوآوری و شکوفایی فناوري نانو سيمان سیستم ایمنی بدن واکسن ها آنتی ژن ذره ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۶۴۷۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسان نخستین بار کی سرما خورد؟
ایتنا - انسان خردمند (هومو ساپینس) چه زمانی در تاریخ برای اولین بار سرما خورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است؛ تا حدی به این دلیل که از میان ویروسهای متعددی که باعث سرماخوردگی میشوند، تنها تعداد کمی از آنها در بقایای بهجا مانده از انسانها کشف میشوند چرا که ویروس سرماخوردگی اغلب در بافتهای نرم مانند ریه وجود دارد و کمتر در استخوان و دندان قابل ردیابی است. با این حال این امکان وجود دارد که برخی از اولین انسانهای خردمند دستکم ۳۰۰ هزار سال پیش به سرماخوردگی مبتلا شده باشند.
«سرماخوردگی معمولی» یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونتهای تنفسی است که افراد با سیستم ایمنی سالم، به صورت خفیف به آن مبتلا میشوند. راینوویروسها، کروناویروسها و ویروس سینسیشیال تنفسی (RSV/ ویروس پیوستهیاختهای تنفسی) اغلب عوامل اصلیاند. البته این عوامل بیماریزا (پاتوژنها) قبل از آنکه بین مردم شیوع پیدا کنند، احتمالا از سایر مهرهداران به انسان منتقل شدهاند.
جوئل ورتهایم، ویروسشناس تکاملی از دانشگاه کالیفرنیا به لایوساینس گفت، باتوجه به زندگی انسان خردمند با حیوانات، قرار گرفتن بشر در معرض ویروسهای جدید اجتنابناپذیر بوده است.
معمولا زمانی که ویروس حیوانی به بدن انسان وارد میشود، قادر به ایجاد عفونت و آلودگی نیست، زیرا با میزبان جدید سازگار نیست، با این حال ویروسها گاه برای جهش موفقیتآمیز و حتی انتشار بین انسانها مجموعهای از ژنهای مناسب دارند؛ مانند ویروسهایی که در همهگیری کوویدــ۱۹ یا آنفلوانزای خوکی ظهور کردند.
البته دانشمندان درباره زمان اولین شیوع ویروسهای سرماخوردگی نظرهای متفاوتی دارند. به عقیده برخی دانشمندان، این ویروسها میتوانند همزمان با طلوع تمدن بشری یعنی پنج تا شش هزار سال قبل، از حیوانات به انسانها منتقل شده باشند؛ زمانی که انسانها زندگی در مناطقی نزدیک به هم را آغاز کردند که عوامل بیماریزا بهراحتی میتوانستند بین آنها گسترش یابند و همزمان پرورش حیوانات حامل این ویروسها را نیز آغاز کردند.
اما همه دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند. فرانسوا بالوکس، زیستشناس دانشگاه کالج لندن، میگوید انسانهای «شکارچیــگردآورنده» که کشاورزی نمیکردند یا دام پرورش نمیدادند هم میتوانستند از طریق شکار در معرض این ویروسهای حیوانی قرار بگیرند. انسان شکارچی پیش از انسان خردمند وجود داشت و به نظر این زیستشناس، ویروسهای سرماخوردگی مختلف در طول دوران تکامل انسان در زمانهای مختلف پدیدار میشدند و از بین میرفتند.
او میگوید: «من فکر میکنم احتمالا یکی از رویدادهایی که به افزایش قابلتوجه جذب عوامل بیماریزا در انسان منجر شد، پخش شدن آنها در خارج آفریقا بود که طی آن احتمالا به ویروسهای سرماخوردگی جدید مبتلا شدند. بقایای قدیمیترین انسان خردمندی که در خارج از آفریقا کشف شد، متعلق به ۲۱۰ هزار سال قبل بود.»
دانشمندان برای کشف پیدایش این ویروس سراغ حفاریهای باستانشناسی رفتند. به گفته کارشناسان، ویروسهای سرماخوردگی زیاد خوبی باقی نمیمانند. این ویروسها به طور معمول در بافتهای نرم مانند ریه که پس از مرگ از بین میروند، اثر باقی میگذارند و در بافتهای مقاوم مانند استخوان و دندان یافت نمیشوند.
البته ژنومهای ویروسی در بقایای انسانهای باستانی یافت شدهاند اما فقط ویروسهای مبتنی بر دیانای بودهاند نه ویروسهای حاوی آرانآی (RNA) اما محققان یک کروناویروس متعلق به قرن شانزدهم را در پالپ دندان یک اسکلت انسان در فرانسه پیدا کردند. این آرانای با کروناویروسهای شناختهشده امروزی متفاوت است و نشان میدهد که این عوامل بیماریزای تاریخی احتمالا یا از بین رفتهاند یا بدون آنکه شناسایی شوند، تکامل یافتهاند.
بالوکس میگوید: «احتمالا در آینده از ویروسهایی که کمتر از ۲۰۰ سال پیش با ما بودند، تصویر جمعی مناسبتری خواهیم داشت. این امر ردیابی تاریخچه ویروسها در گذشتههای دور را برای دانشمندان آسانتر میکند.»